uitauliariter, adv.
dem Vitaulium entsprechend: HVYGENS-Chr carm 1642,22 Et si quidem vacillet in declinando post potum, a Vitaulii | Structore sexies Vitauliariter | Vitauliatum (sc. supin.) cum Vitauliantibus | Invitus invitetur in Vitaulium.
Lexicographica: GEORGES 0
Etymologie: Vitaulium.
|