substrepitus, -us, m. – Geräusch: PETRARCA sen 3,1,18 sunt qui fessi sine suspiriis et levi murmure non quiescant, quasi pulvinar aptius sternat ille substrepitus et tremule ille voces pro mollibus plumis sint. BEVEROVICIVS quaest p.31 (1628) Ludovicus Bonaciolus, medicus Ferrariensis in Enneade muliebri cap. III. signa quaedam proponit, tanquam certissima, quorum primum tale est. "Virginibus", inquit, "pellucidum ac tenue lotium, substrepitu perinde ac acutissimo sibilo longius excutitur": ob angustiam scilicet sphincteris.