1. claustrinus, -a, -um
klösterlich: TAVRINVS staur 3,186 (1519) Mixti claustrinis fratribus ibant | Presbyteri. THYRNAVINVS bell Turc 3,147 (1523) Mactabat cunctos nullo discrimine passim, | Cives, pontifices, presbyterosque bonos. | Claustrinos fratres, sacros, viduasque relictas, | Serviles homines municepesque viros.
lex.: PEROTTI ccopiae 2,447 a claustro claustrinum uocamus, quod claustri est. Lexicographica: TLL 0
|