obnubilator, -oris, m.
der verschleiert: SALICETVS-N Burgund p.57 (1477) obscure recitans non rerum gestarum erit relator, sed obnubilator. RITTER-E Bullinger ep 687 (1535) quamvis versipellis sit homo, egregius scripturarum obnubilator, sophistarum argutiis non omnino ignarus.
Lexicographica: TLL 0
|