aduector, -oris, m. – der herbeibringt: BVSSI praef 1A (1468) Conradum et Arnoldum Germanos homines, arte imprimendi praestantes advectores. ERASMVS op I-1 p.294 (v. 533) (ca. 1504) Agamemnon, adsum filiae aduector tuae, | Pridem Iphigeniam quam vocasti in aedibus (Euripides, Iphigenia Aul. 415 ἥκω πᾶιδά σοι). DORPIVS or 3,23,3 (1513) quod adventicii desint mercatores externarum deliciarum advectores. BRVNO immens I 1 p.354 (1591) nisi quippe spiritus ille advector esset, calor ille quem tegulae domorum retundunt multo minus ad centrum usque, vel ad triginta usque passus, virtute sua vivifica protenderetur.