excantamentum, -i, n. – 1) Zauberspruch: VALLA-G comm Iuv 6,133 p.139 Carmen. Excantamentum. COLER-Ch Witte phil I p.462 quod morum concinnitate et urbanitate quasi licito et honesto excantamento et philtro ad amandum, colendum, fovendum, extollendum Opilium allexerat. – 2) bes., Zauberspruch, der von einer Verzauberung befreit: BVDAEVS op I p.188C Accingendum igitur ad commentationem finis primo quoque tempore, et quae Daedala Circe incantamentis suis ac maleficiis immutauit, ea philosophiae sacrae excantamentis in integrum restituenda sunt. VIRET minist fol.24v Christus est qui potentem illum humani generis hostem constrinxit, spoliavit, depraedatus est, et cuius solius virtute et potentia - non sacrificulorum conceptis instar magorum verbis et excantamentis - fugatur, eiicitur, expellitur.