obturatorium, -i, n.
Verschluß, Korken: VEGIO vita Bernardini p.304* Interea dum foris ille pecora ageret, ... forte porcellus, quem domi nutriebat, irruit in vas ipsum, extractoque obturatorio cannae, unde vinum hauriebatur, pene totum terrae fudit.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|