magnisonus
magnisonus, -a, -um – laut klingend: BARATELLA Guarino ep 747 (1439) inde Guarinus danae scribit, | Scribit magnisonos italice nobiliter sensus. GVARINO carm 27 (c. 1450) Inclyta quam celebri splendes, Verona, Catullo, | Tam tua magnisono dispergitur ore Tobiae | Fama recens uatis. LOCHER iud Parid p.465 (1502) plausus clarus atque magnisonus fuit editus. MAGNVS-Olaus septen 12 praef. (1555) orbis miracula septem, | Quae tot magnisonis buccis iactare Pelasgi | Non cessant.
lex.: WEINRICH aerar p.871 Tuba longa, ... belligera, crepitans, magnisona, altisona.
Lexicographica: TLL (2x, HIER., CONC.S)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, magnisonus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 19.08.14 28.08.22

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.