perdomatio, -onis, f.
völlige Unterwerfung: GOTT Solyma p.157 In genere potestatum, primum esse gradum stare cum Deo: proximum, ingenti ardore ac zelo ferri: summum vero fastigium, omnium adversarum virium perdomationem, et perpetuam vincendi foelicitatem.
Lexicographica: TLL 0
|