ueneramen, -inis, n.
Verehrung: CAMERARIVS-J mai. praecepta p.40 His observatis merito veneramine, cunctos | Cana quibus barba est esse putato patres. AYTONVS delitiae Scot I p.57 Consilium tali veneramine delinitum | Ilico mitescit. == delitiae Scot I p.58 Caesus ab his, queis colla, manus, queis crura pedesque | Obtulit, expectans soliti veneramine basī.
Lexicographica: GEORGES 0;
LATHAM*
|