conciliatricula, -ae, f. – die verschafft, ermöglicht: BEROALDO mai. Apul comm 7 p.167r Mensam ueteres amiciciae conciliatriculam esse dixerunt saepeque in conuiuio inuentus est amicus fidelior. SALINAS mus 1 prooem. ob regiam tui generis nobilitatem, quam blandam hominum conciliatriculam Cicero (Sest. 21) vocat. STANIHVRST Hib p.142 Siquidem blanda est stomachantis viri conciliatricula mulier. ERYTHRAEVS pinacotheca I p.208 opinioni hominum, hac sanctitatis specie, blanda conciliatricula, commendatus. VOSSIVS-Isaac ep syll III p.688 (1657) Verum ut scias istam formosulam non tantum belle meritricari, sed et insignem esse conciliatriculam,