dimidiuscule, adv. – eher zur Hälfte: HVTTER iren p.20 Etsi enim nonnulli, periculorum istorum metu fracti, ... et in utramque claudicare partem non dubitarunt: quorum etiam μικροψυχία Calvinismo tandem favere ac patrocinari, licet dimidiusculè, cepit. == loc comm p.433 Certè mox post Apostolorum tempora, Filius ille perditionis, mysterium iniquitatis, sed dimidiusculè peragere caepit.