interpellatus
interpellatus, -us, m. – das Zusetzen, Drängen: POLENTON Catinia p.4 horum qui iuniores essent, seu candentes ira, quod rusticius quesivisset, seu ludentes ioco, quod accommodatius advenisset, licentia sua, uti futilis iuventus solet, nebulonem hunc istum per diu oneratum interpellatu vario tenuerunt. ROVSSEL Lefevre praef 136 p.448 (1522) crebro interpellatu constantique adhortatione me impulit ut istud interpretandi subirem munus.
Lexicographica: TLL 0, FORCELLINI

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, interpellatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 22.10.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.