incompossibiliter, adv. – einander ausschließend: LAYMANN theol moral I p.64 Secundò fieri potest, ut actio incompossibiliter iuncta cum observatione praecepti, sit etiam causa omissionis in genere finali. RVTHERFORD prov p.540 Itaque in Creatorem, qui hircum specie et naturā distinctum à cervo creavit, originaliter reducitur hoc - Impossibile vel incompossibile est idem animal esse et hircum et cervum - quia cum specie et incompossibiliter diversae sunt naturae, idem esset simul hircus et non hircus.