formidanter, adv.
ängstlich, zögernd: SALVTATI ep 9,3 (1392-4) hoc quam formidanter affirmes vides. == nob leg 23 p.182 Unum etiam, quod te miraturum arbitror, ... - formidanter licet - audeam affirmare. LVTHER ep 3072 (1536) Permitto igitur me et hac vice celsitudini tuae libenter, sed formidanter tamen.
Lexicographica: TLL 0
|