ineuitatus
ineuitatus, -a, -um – unvermeidbar: VADIAN ep I suppl 7 (1511) nisi intervenissent Parcarum inevitata conamina. MICHALO LITHVANVS mor Tart 1 p.13 aequiori tamen iam sors ea ineuitata ferenda est nobis animo. ZASIVS ep 226 p.357 (1520) Communem vero textum, qui hactenus pro vero receptus fuit, nescio, an quispiam ab inuoluta intricatione tueri possit, ne ineuitatam absurditratem dixero. == ep 47 (1525) Nisi necessitas et ea ineuitata vrgeret, Bonifaci, te hoc tempore non vocarem. == op V p.16 Quem intellectum vtrobique ratio ineuitata exigit.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, ineuitatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 01.05.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.