cursoratus, -us, m.
akademischer Grad oder Stellung des cursor, Kursorat (vgl. Michèle Mulchahey, 'First the Bow is Bent in Study': Dominican Education before 1350, Toronto 1998, ad indicem): AEGIDIVS VITERB resgestae II p.27 (1514) Fratri Petro Siculo cursoratus litteras damus, eum in Perusino studio locantes. == resgestae II p.130 (1515) Fratrem Antonium de Alexandria in Papiensi gymnasio locamus, dantes ut post annum cursoratum suscipiat.
Lexicographica: TLL 0
|