lilietum, -i, n.
Lilienpflanzung: BARBARO-H min. castig I 13,29 Legendum videtur: "obiterque inter ordines allium capescere fertile est", quod quidem in violariis atque lilietis Plutarchus probat. == coroll 543 Lilium Graeci crinon, sed fruticem eius crinoniam quasi liliarium, ut violarium et rosarium appellant, nam lilieta, roseta, violetaque aliud sunt, ut constat. CVRTIVS-P Erasmus ep 1537 (1525) Quare ... putaui mei muneris esse ... totam... hanc nostram familiam Lilianam commendare. Scio quam candide faueris semper huic Lilieto (sc. das Collège du Lis in Louvain) , quamque vicissim te illud suspexerit gubernatore Neuio. ... ; nam Lilieto ipsi adeo nihil de veteri decessit obseruantia, vt eciam accesserit plurimum. HESSVS op farr I p.259 Quo vivunt Zephyro beata nuper | Galli lilia? quas Iberus undas | Quas turbas vomit? unde lilieto | Sub ver saevit hiems? MASEN pal lig II p.395 flavet ager croco, | Et lilietorum pudico | Gaudet humus satiata lacte
Lexicographica: TLL (1x, PALLAD.)
|