glorificabilis, -e
Ruhm erwerben könnend: BRVNO lamp comb p.291 dicitur theologice 'beatificabilis, glorificabilis ultra finem et naturale bonum'. SALMERO comm II p.99 Ita Epiphanius in haeresim Arrii, vocat τὸ αὐτοτέλειον αὐτοδεδοξάσμενον, id est, quod per se absolutum, perfectum, et quod per se glorificabile est.
Lexicographica: TLL 0MLWa
|