placibiliter
placibiliter, adv. – gefallend, gefällig: BENVENVTO comm Dante par 11,58-60 sicut nullus recipit placibiliter mortem, sic omnes generaliter fugiunt paupertatem. SALVTATI ep 9,2 (1392-4) non ames Iohannam quia pulcra est, quod flavis crinibus, quod oculis sidereis, scintillantibus atque vegetis, quod placibiliter loquatur, quod venuste moveatur.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, placibiliter, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 28.03.08 30.09.10

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.