improbatiuus
improbatiuus, -a, -um – widerlegend: BENVENVTO comm Dante inf praef Forma tractandi est modus agendi, et ordo quem servat, qui est multiplex, scilicet diffinitivus, divisivus, probativus, improbativus, et exemplorum positivus. ... Improbativus, quia saepe improbat dicta aliorum, ut saepe patet. BARZIZZA-G comm Seneca ep p.341 Est nonnumquam modus agendi diffinitivus, divisivus, probativus et improbativus, et quod summum est maxime exemplorum, positivus.
Lexicographica: TLL 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, improbatiuus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 20.09.10

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.