improbatiuus, -a, -um
widerlegend: BENVENVTO comm Dante inf praef Forma tractandi est modus agendi, et ordo quem servat, qui est multiplex, scilicet diffinitivus, divisivus, probativus, improbativus, et exemplorum positivus. ... Improbativus, quia saepe improbat dicta aliorum, ut saepe patet. BARZIZZA-G comm Seneca ep p.341 Est nonnumquam modus agendi diffinitivus, divisivus, probativus et improbativus, et quod summum est maxime exemplorum, positivus.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|