animicidium, -i, n. – Ermordung der Seele: BLAVRER-T ep 514 (1535) egregius vir Udalrichus Liebius ... e Buponaugia Wilam ductus damnatus est novo crimine animicidii, sed ad consuetum latrocinii supplicium, rotae videlicet; deinde subornatis, ut putant, intercessoribus vitae assertus est ea iniuncta poena, ne fines posthac abbatici territorii pertingat. SALMERO comm X p.61 (1600) Fuit enim, si rectè inspicias, multiplex illud Adae peccatum: nam in eo fuit praevaricatio divinae legis, ... homicidium corporis, et ut sic dicam, animicidium. LAVRENTIVS A BRVNDVSIO op 2A p.489 (1610) Papistas diabolicos dicit, ..., diaboli gymnasium plenum mendaciis, idololatria, latrociniis et animicidiis.