collacrimatio, -onis, f.
das Weinen zusammen mit jemandem: PELBARTVS pomer sanct hiem 66 Et advertamus, quomodo nos excitat, et verbis praemissis provocat ad compassionem, fletum et collacrimationem cum ipsa. ORLANDINI-N hist I p.193 hoc anno votorum renouatio in communi conuentu fieri coepta tanto animorum motu, sensuque, tam ingenti collacrymatione cunctorum. FVERSTENBERG poem p.215 Si e prisco funerum et collacrimationum ritu colligendae essent tuae.
Lexicographica: TLL (1x, CIC.)
|