grassatorius, -i, m. – räuberisch: BONFINI dec 3,10,251 Miseram tandem Ungariam, que annos octo circiter et XX Bohemorum latrociniis et rapinis obnoxia fuerat et nulla unquam vi liberari potuerat, Mathias inito regno grassatoria turba purgavit. BVDAEVS ep ad Coppum p.42 (1512) repente intra biduum grassatoria illa mali atrocitas concidit elanguitque. LINDANVS virg vot p.122 Eadem ergò contentio tibi superest Chemniti cum D. Augustino, quae abs te nobis est tam invidiosè, animoque planè gladiatorio, aut veriùs grassatorio intentata.