despotatus
despotatus, -us, m. – 1) Regierungsbezirk des Despoten (byzant.): ARCHIV Polon-Hung 171 (1540) Totus despotatus, qui erat instar unius ducatus, cum castris istis: Sabacz, Brod, Palina, Owar, Dobor, Dobochacz, Gradischya. ARCHIV Polon-Hung 176 (1540) ipsum regem Joannem tempore suo tam proprias arces, quam ditionis suae subditorum castra non nisi plurima per Turcas occupata ammisisse, atque bonam partem Sclavoniae, atque totum Despotatum et episcopatum de Diacko ex manibus suis periisse. GOTTFRIED Avity arch p.656 Divisa fuit aliquando Epirus in Chaeoniam ... et Acarnaniam, quam hodie despotatum sive parvam Graeciam vocant. MAGRI hierolex p.211 haec regio late patens, i. Acarnania, quemadmodum vulgo ducatus a Ducis, regnum a Regis nomine; ita Despotatus a Despote in hunc usque diem peculiari nomine nuncupatur. – 2) Rang des Despoten: GRETSER hort p.28 Honorabat autem Imperator δεσποτείας seu Despotatus honore, qui aliquando in Aula primus et summus erat, non tantum filios; sed et fratres suos; generos, et quoscunque demum volebat.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, despotatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 15.11.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.