effictor, -oris, m. – der nachahmt, darstellt, erfindet: TEXTOR-I offic I p.321 Pantomimi omnium personarum imitatores et effictores. SCALIGER-JC or in Er I Et tu nequaquam tam rudis es Italicarum urbium, quarum structuram non ignoras quam mendax effictor quarumdam fabularum. DASYPODIVS dict M 244 Mimus, latinè effictor uel imitator. SCHEDE schediasm III p.275 Quam mortale genus pote mentis acumine vafro Concipere, effictorve animae producere Morpheus. RIVET cath p.538 ut ex manifestis notis, à veris falsa secernerent, et ridiculum fabularum effictorem amandarent.