|
erranter, adv.
– irrtümlich: PICO-G adv astrol II p.424 Nec solum erranter ab aeris qualitate ad eventa diversa proprietatesque se vertunt ingeniorum. LVTHER op 7 p.523 Non enim ideo me negare debeo, quia erranter aliquis me interrogat, quando me talem agnosco, qualem ille errans quaerit. STAPLETON op I p.1040 Nec adeò refert in quod latus erranter divertat, qui à recta via aberrat.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|