abominatrix, -icis, f.
die verabscheut: WITZEL ep sig.n3r (1536 ?) Nulla gens haereseon superbior contemptrix, ac efferatior abominatrix sacrarum rerum unquam extitit.
lex.: PEROTTI ccopiae 2,725 abominor, execror, fastidio, et quasi pro malo omine habeo. Ab hoc abominabile, abominator, abominatrix et abominatio. ital.: COLONNA Hypnerotomachia sig.E3r Abominatrice del dolce amore. Lexicographica: TLL 0
|