conseruatrix, -icis, f.
die bewahrt: GERHARD-J in II Petr p.416 Quemadmodum homo quandoque cum clamore vel gemitu ex intimo cordis recessu ducto moritur: sic quando virtus Dei confervatrix et sustentatrix, quae est quasi anima mundi ā macrocosmo recedet, ultimum edet fragorem.
Lexicographica: TLL 0
|