prolatus, -us, m. – Vortrag: BOCCACCIO ep 4 (1339) Lucanum Statiumque crudelia bella dicentes prolatu ferocissimo recitabas. LEONICVS dial p.154 hanc ... sententiam ab illa ... non alia re quam uerborum prolatu esse diuersam. PEPIN imit sanct fol.254v Adveniente autem terribili tempore consummationis ipsorum, cum separentur ab invicem, ligaverunt columnas mundi, non utque absque fratrum gemitu, et prolatu . MVSCVLVS loc comm p.118 E labiis pollutis autem quid poterit puri prodire, quod non sit vel ipso prolatu inquinatum?