infallanter, adv. – unfehlbar: SERRAVALLE comm Dante inf 26,10-12 Et si iam esset, non esset tempestivum: utinam nunc esset; ex quo infallanter esse debet. CYRIACVS itin poster p.294 Ipsas namque litteras instantissime mihi comendavit, ut qua possim cura et sollicitudine illas Chii transmittam et fido nuntio recommittam, quo infallanter tuis in manibus pervenire possint. PICCOLOMINI ep II app b p.275 (1447) sic infallanter Mediolanum cum aliis terris in potestatem veniret domini nostri regis. ACTA Austro-Turc II-1 p.149 (1533) vt posltuam ijdem Oratores ad diem sabbati ... se apud nos infallanter hic sperant esse futuros.