trabuc(c)us, -i, m.
Geschütz zum Schleudern von Steinen: SEPVLVEDA orb nov 7,35,5 Quibus diebus machinatio quaedam ad saxa magni ponderis et trabes iaculandas accommodata - trabucum nostri nominant - ... in forum comportata est. CAMDEN Brit p.285 De his magonellis, petrariis, trabuccis, bricolis, espringoldis, et quod maiores nostri the warwolf vocarunt, quibus ingentia saxa magna violentia ante bombardas excogitatas eiaculati moenia valida perrumperunt, ulta hic attexerentur, nisi a nostro aliena essent proposito.
Lexicographica: GEORGES 0;
NIEMEYER
|