ordinamentum
ordinamentum, -i, n. – Anordnung, Ordnung: BENVENVTO comm Dante purg 6,136-144 quasi dicat: quod aliquando statuta et ordinamenta tua non servantur per mensem cum dimidio. BRVNI const Flor p.133 Est et alius magistratus, qui dicitur executor ordinamentorum iustitie. BANNES comm IV p.257 Ad argumentum verò pro parte negativa respondetur, quòd illa lex ordinamenti nunquam fuit in usu.
Lexicographica: TLL 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, ordinamentum, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 05.02.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.