periuriosus, -a, -um
meineidig: KILIAAN etym p.311 meyn-eedigh. Periurus, periuriosus, falsiiurus: qui aliter iurat quam sentit: qui sciens periurium facit: qui fortuitò, temerè et dubyiè iurat. ger. meineydigh. ERYTHRAEVS Eudemia 6,5,6 si illae procaces, vos perjuriosi; si illae teterrimae, vos sacerrimi.
Lexicographica: TLL (1x, PLAVT., 'vix recte trad.')
|