substomachor, -ari – etwas unwillig sein: PETRARCA rem 1,22,10 Meministi adolescentis illius, qui dum, ut erat unguento illitus, pro collata prefectura Vespasiano principi gratias acturus ante eum staret, ille hausto mox odore substomachans acri supercilio, voce aspera "mallem" inquit "alium obolevisses". TRAVERSARI ep 8,9 (1424) queriturque substomachans uxorem Chrysolore venalem habuisse pudicitiam. ERASMVS ep 278 (1513) Sentio te substomachari quod iterum te insalutato Londinum reliquerim. DVNCANVS colloq 8 Ecquis ille, miror, quem, nescio quid, secum substomachari audio ?