altiloquus, -a, -um – in hohem Stil o. über bedeutende Dinge sprechend: PETRARCA ep metr 2,2,41 Servius altiloqui retegens archana Maronis. VEGIO Aen 13 argum. 3,4 Talis in eloquio, qualis fuit ipse poeta, | Altiloquus Maro. LANDINO Xandra 1,24,148 Intonet altiloquo maior in ore sonus. ANDRELINI am 3 3,6,1 Pomponi, altiloquos inter uenerande poetas. ROMMINGIVS opusc sig.A2r Si cupis altiloqui Celtis perpendere musam. CLICHTOVE Antiluth fol.139v altiloquus Christi praeco Ioannes baptista. GVARINI-B or inaug 15 Nam licet Homerus maiora volumina cecinerit, ipsius tamen ingenium non nisi ad altiloquum carmen idoneum fuisse videtur. STEPHANVS-H praef p.552 B. (1566) Grandiloquam sive altiloquam eloquentiam omitto, quae ab oratione soluta expectanda non est.