proseminator, -oris, m.
der aussäht, verbreitet: MVRET-MA or II 14 Ea in vetustissimis illis verae ac salutaris religionis nostrae proseminatoribus ac propagatoribus pietas fuit. ARMINIVS op p.79 Sathanas, veritatis et pacis hostis acerrimus, et mendacii dissidiorumque versutissimus proseminator. TRIGLAND antapol p.300 falsam religionem cum eius proseminatoribus è publico arcendo, mulctando, exterminando.
Lexicographica: TLL (1x, TERT.)
|