allubescentia, -ae, f.
Begehren: CAPITO ep 7a (1519) Adeoque solennes precationes ... sine mente perstrepimus ..., simillimi Euthetianis haereticis, quos divus Hieronymus conficit. Inde nobis fastiditis sacris adlubescentia rerum noxiarum. VOLVSENVS dial p.23 protinus existunt in appetitu motus quidem adlubescentiae aut aversationis, hoc est amores, irae, gaudia, metus, aegritudines, reliquique sub hos subiecti aut iis finitimi perturbationum greges. HERBERT DE CHERBURY verit p.114 Amor autem omnis est, vel complacentia, vel dilectio: Complacentia est sensus boni, sine appetitu unionis, dilectio cum illo, cuius census habentur, favor, sive amor inchoatus, allubescentia, benevolentia, prolubium, expetitio, desiderium. HOORNBEEK theol pract I p324 quacunque deviatione atque in peccatum allubescentia peccati fit reus.
Lexicographica: TLL 0;
HVGVTIO
|