iconodulus
iconodulus, -i, m. – Bilderanbeter: VAZQUEZ in tert Thomae I disp 108,9 (p.1044) quare adorans hoc modo imagines diceretur aut εἰκονολάτρα iconolatra, aut εἰκονόδουλος iconodulos, id est seruus imaginum (zitiert von GERHARD-J conf cath II-2 p.720 aut iconolatra aut iconodulus). IVNIVS-Fr op II p.1082 (1602) Non sequitur ergo Christianissimum Principem in Iconoclastam transformari, qui aboleri imagines noluit, si noluit adorari: hoc tantùm sequitur, nec Iconoclastam fuisse ipsum, nec Iconolatram, aut Iconodulum. MASTRICHT theol p.1005 Restituta tandem imaginum superstitio ab Irene Imperatrice, quae Iconodulos sibi conciliatura ... imaginum salutationes, oscula, adorationem, incenia, cereos, venerationem &c. decrevit.

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, iconodulus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 16.04.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.