peremptrix, -icis, f.
die vernichtet: PETRARCA vita solit 2,3,4 Vita contemptrix corporum, cultrix ingeniorum, moderatrix precipitum, torpentium excitatrix, appetituum genitrix nobilium, alma virtutum nutrix, vitiorum domitrix peremptrixque. BVDAEVS Morus ep 80 (1520) Accedit obliuio res inuida et exitiabilis, in desidia et securitate obrepens, omnium rerum etiam incisarum et inustarum obliteratrix atque peremptrix. BEZA tract theol II p.447 Sed quid hoc ad stabiliendam istam πολυτοπίαν planè Utopicam, neque ὑπερφυσικὴν, sed merè ἀντιφυσικὴν, ipsiúsque naturae et veritatis corporis peremptricem?
Lexicographica: TLL (3x, TERT., AVG., MVTIAN.)
|