perlucidulus (pell-), -a, -um
durchstrahlend, klar glänzend: CALLIMACHVS epig 2,115,3 micant ocelli | Ceu perlucidulus nitet lapillus. ARCO num 228,26 Dumque legunt sociae pictas in littore conchas | Et perluciduli dona ferunt lapidis. BELLAY poem ed. C. 2,42,6 p.471 ferunt Lyaeum | Ignibus patriis adhuc rubentem | Nymphas culmina montium colentes | Hoc pellucidulo abluisse fonte. PAVLINVS-A carm 58,3 Ne pellucidulis se misceat horridus undis. PONTANVS-Iac progymn 1,33 pellucidulis aquis manant fontes. SCHEDE schediasm II p.34 En, velut in speculo aut pellucidula crystallo, | Cernere iam videor - Dea dextrum sternuit omen - | Progeniem natosque tuos. BARTH opusc p.103 In pellucidulis quidquam spectabis ocellis. TETIVS Barb p.25 Quam multis, mirisque modis elaboratus cernitur Onyx! niveum in eo Imaginis pectus ab individuo fusco colore eminet; pellucidulum ibidem velum explicatur; ex eodem fusco eliciuntur oculorum pupillae. MELVINVS-A Scot fol.9v in quo plurima sparsa | Insula dulcis aquae lacum habet pellucidulum.
Lexicographica: TLL (1x, CATVLL.)
|