palliator, -oris, m.
der verbirgt, verkleidet: PETRARCA tard 12 (1363) morem meum nosti, non sum palliator inscitie mee: quod nescio, sine dissimulatione confiteor. CAMPANELLA apol p.42 nec propterea ... est contrarius actioni divinae, aut palliator veritatis. COCCEIVS-I summa p.676 extenuatores legis Dei et palliatores sui peccati.
Lexicographica: TLL 0
|