bostar, -is m. o. n., bostarium, -i, n.
Rinderstall: SERRATA Pol 7 quottidie boues insector, bostar reuiso. MEISTERLIN op ed. Joachimsohn 26 p.319 (1483/4) Nam vni deperditos boues precibus ad hostium reduxit propriumque bostarium. FILELFO-F ep 33,19 (1471) Ut enim bostar idcirco appellatur quod boves a pascuis abacti in eo stent, ita colybus quod impediat ab egressione boves. ... Sunt autem ita boum bostaria ut ovilia ovium et equorum stabula, etsi stabulum latius capi solet.
lex.: PEROTTI rud sig.a6r Laquear cuius generis? Neutri, quia omnia nomina desinentia in ar neutra sunt, ut instar, lacunar. Excipitur hic Bostar, hic Lar, hic et haec et hoc par et sua composita. BARTH adv p.1643 Isidorus Glossis: Bostar locus ubi stant boves. Paullò aliter et forte melius Papias: Bostar locus ubi comburebantur corpora boum, vel statio boum, Ego vocem dimidiatam Francicam seu Germanicam agnosco. Lexicographica: TLL (GLOSS. bostar);
LATHAM
|