oggrunnio (obg-), -ire – dagegengrunzen, d.h. unverständig widersprechen: ERASMVS coll 32 Quis nunc illic nobis locus, ubi tot porci obgrunniunt, obrudunt asini. HANGEST lib arb fol.lxxxiir. Erubescant igitur Lutherici porci tam liquidis oggrunnire scripturis. LVTHER op VII fol.211v (1543) ut propter ipsum non setam moveret, si propelleretur, obgrunniret etiam et, si posset, iure ipsi Caesari Turcico insultaret. IVNIVS-H ad ed. Manutius-P p.1323 Harmoniam porcinam modulantes, de ineptis et obstreperis sentiens, ac molesto barbaroque sermone obgrunnientibus.