companatio, -onis, f.
die Vereinigung mit der Brotnatur (eine Form der Transsubstantiation in der Eucharistie): BEZA tract theol I p.260 Ostende igitur in Christi verbis ullam fieri mentionem impanationis, companationis, vel subpanationis corporis et sanguinis, aut confitere te sacrilegum esse. STAPLETON op III p.861 (1598) Quamvis in hoc Sacramento nulla sit vel impanatio, vel companatio, ut sic loquamur, corporis Christi, - quarum alterutrum fateri coguntur Lutherani - nec cum ipsis accidentibus hypostatica unio.
Lexicographica: TLL 0
|