inuinatio
inuinatio, -onis, f. – die Annahme der Weinnatur (durch Christus in der Eucharistie): BEZA tract theol I p.260 Iterum et iterum inculco, nos minimè diffiteri veram veri corporis et sanguinis Christi κοινωνίαν, sed impanationem, companationem, subpanationem, invinationem, convinationem, subvinationem oppugnare, sicut Christianos decet. CALOV syst IX p.307 Quanquam autem corpus, et sanguinem Christi in Caenā adesse, non quidem per μετουσίαν, vel transmutationem substantialem, ut Pontificii volunt, nec per συνουσίαν, vel consubstantiationem, quam nobis calumniosè Calviniani affingunt, nec per inclusionem localem, puta impanationem, uti caro est in artocreate, et invinationem, ut criminari consueverunt.

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, inuinatio, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 11.08.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.