inuinatio, -onis, f.
die Annahme der Weinnatur (durch Christus in der Eucharistie): BEZA tract theol I p.260 Iterum et iterum inculco, nos minimè diffiteri veram veri corporis et sanguinis Christi κοινωνίαν, sed impanationem, companationem, subpanationem, invinationem, convinationem, subvinationem oppugnare, sicut Christianos decet. CALOV syst IX p.307 Quanquam autem corpus, et sanguinem Christi in Caenā adesse, non quidem per μετουσίαν, vel transmutationem substantialem, ut Pontificii volunt, nec per συνουσίαν, vel consubstantiationem, quam nobis calumniosè Calviniani affingunt, nec per inclusionem localem, puta impanationem, uti caro est in artocreate, et invinationem, ut criminari consueverunt.
Lexicographica: TLL 0
|