subinclinatus, -a, -um
1) geschwächt, eher schwach: PONTANO Actius p.147 Etenim pars ea quae est "multumque" unum tantum secum adducit accentum eumque subinclinatum, at "multum ille" duos. CONTZEN pol p.602 Et primum omne habebo studium ut fiscalia vigilanter inspiciam, et indevotos quidem et indigentes necessitate cum omni exigam vehementia, nequaquam subinclinatus.
Lexicographica: GEORGES 0
|