omnigloria, -ae, f.
alles übersteigender o. umfassender Ruhm: BEZA tract theol I p.627 (1565) Etsi enim quaedam etiam alia adiungit Brentius, veluti Omnisapientiam, Omniscientiam, Omnigloriam, et caetera eiusmodi, quae omnia comprehendit Omnipotentiae nomine. == tract theol I p.643 (v. omnisapientia).
Lexicographica: TLL 0
|