ubiquitista (-quet-), -ae, m.
Anhänger der Ubiquitätslehre (ubiquismus): PARKHVRST ep Tigur I p.58 (1561) Ubiquitistis meliorem mentem opto, si modo mentem habeant, cum sint et amentes et dementes. HERDESIANVS carn p.20 à vera cognitione quàm longissimè absunt Ubiquitistae, qui ... periculosissima doctrinae novitate docent, Humanae Christi naturae, propter hypostaticam ipsius cum divina unionem, realiter communicatam esse potestatem remittendi. MARESIVS-S colleg p.317 Humanitatis autem Christi veritatem evertunt suo dogmate tum Consubstantiatores Ubiquitistae, tum maximè Transubstantiatores Pontificii. == colleg p.339 ut nec Pontificii nec Ubiquitistae sint audiendi, qui corpori Christi glorificato omnes dimensiones auferunt, eiusque vel ubiquitatem, vel πολυτοπίαν, per imaginariam replicationem et nullo occupato spatio defendunt.
Lexicographica: GEORGES 0
|