peroperosus, -a, -um
sehr mühsam: LVTHER op VII p.319 sanè peroperosum est alium sensum induere, ac fidem et caritatem tam purè discriminare. SACCHINI hist II p.139 deletis... ex animo falsis mortalium de honesto turpique opinionibus haud peroperosum erat, si casus inciderent grauiores, acriusque mordentes, moderate eos ferre. BISSELIVS leo p.194 comitibus eorum Ungaris, iam eousque silvas ingressis, unde, recipere se, peroperosum fuisset, spiritum immisit vertiginis.
Lexicographica: TLL 0
|